Oracle JD Edwards IoT Orchestrator | Hoe werkt dat precies? Oracle JD Edwards IoT Orchestrator | Hoe werkt dat precies?
internet-of-things-jd-edwards

Oracle JD Edwards IoT Orchestrator: een praktijkvoorbeeld

Onlangs heeft Oracle voor JD Edwards EnterpriseOne een nieuwe integratietool gelanceerd: JD Edwards EnterpriseOne Internet of Things Orchestrator (vanaf tools release 9.1.5.5).

Wat is eigenlijk Internet of Things? En welke mogelijkheden biedt dit voor u en uw business?

De theorie

Het begrip ‘Internet of Things’ oftewel het ‘Internet der dingen’ is nogal vaag. Volgens de definitie op wikipedia refereert het ‘internet der dingen’ aan de situatie dat door mensen bediende apparaten zoals desktops, tablets en smartphones binnenkort in de minderheid zullen zijn op het internet. De meerderheid van de internetgebruikers zal in deze visie bestaan uit semi-intelligente apparaten, de zogenaamde embedded systems. Alledaagse voorwerpen worden hierdoor een entiteit op het internet die kan communiceren met personen en met andere objecten, en die op grond hiervan autonome beslissingen kan nemen. Op dit moment zijn er al meer dan 9 miljard apparaten verbonden met internet. De verwachting is dat dit de komende jaren exponentieel stijgt tot honderden miljarden.

En dan het woord ‘orchestrator’. De vertaling van dit woord naar het Nederlands is ‘arrangeur’.  Een arrangeur is een persoon die een bestaand stuk muziek of compositie bewerkt voor een andere bezetting, een bepaalde stijl of een bepaalde gelegenheid (bron: wikipedia).  Vervang nu het woord persoon en muziek door de woorden systeem en gegeven en het wordt duidelijk wat de functie van deze nieuwe tool is: via internet ontvangen gegevens bewerken naar een vorm die in JD Edwards applicaties verwerkt kunnen worden. Hoe en wanneer de data bewerkt moet worden, wordt bepaald door vier verschillende componenten in de IoT Orchestrator:

  1. White list: deze component doet een grove beveilingscheck (pass/fail) of o.a. de ontvangen data van een gecertificeerd apparaat afkomstig is.
  2. Rules Engine: Hierin worden de regels ontworpen die bepalen wat er op basis van de ontvangen data moet gebeuren.
  3. Cross-Reference: in de Cross- Reference worden de relaties gedefinieerd om inkomende data om te zetten in, voor het systeem, betekenisvolle data. Denk bijvoorbeeld aan een sensor-ID die vertaald wordt naar een artikelnummer.
  4. Service Request: Hierin wordt de aanroep naar bijvoorbeeld een JD Edwards applicatie ofe-mail service geregeld.

Bij Trek Bicycle Corporation (inderdaad, de wereldleider in productie en distributie van fietsen en fietsonderdelen) heeft een proof-of-concept implementatie plaatsgevonden van de IoT Orchestrator. Wat was de praktijkcase:

De (merk)stickers die aan het eind van de assemblage op de fiets worden geplakt, liggen in een soort postrekjes in het magazijn. Deze stickers zijn zogenaamde non-stock artikelen, waarvoor geen voorraad in het systeem wordt bijgehouden. Het voorraadbeheer is simpel: periodiek worden de aantallen in de voorraadrekjes geteld en indien nodig geven de magazijnmedewerkers via e-mail aan de inkoper door dat er weer besteld moet worden.  Hier zat voor Trek een groot risico aangezien de stickers een lange levertijd hadden (geen sticker = geen fiets)

De doelstelling van de implementatie van IoT Orchestrator was om dit risico te minimaliseren en daarnaast de handmatige handelingen (tellen, doorgeven aan de inkoper, inkooporder invoeren) te automatiseren. Trek heeft hiervoor het volgende gedaan:

  • Op ieder voorraadrekje is een sensor bevestigd
  • De sensor stuurt via internet de hoogte in cm van het voorraadrekje door naar de IoT Orchestrator
  • Indien de hoogte kleiner of gelijk is aan het bestelpunt dan wordt de sensor ID vertaald naar een artikelnummer
  • Er wordt gecontroleerd of er al openstaande inkooporders bestaan
  • Zo niet, dan wordt er via een web service een nieuwe inkooporder aangemaakt
  • Tevens wordt er via een e-mail service, een bericht naar de inkoper gestuurd.